به گزارش قدس خراسان، تسهیل‌گری در حوزه کسب ‌و کارهای خانگی موجب رونق این نوع کسب‌ و کارها و ورود سرمایه‌های مردمی به جریان تولید می‌شود. این آسان‌سازی روند در حوزه‌های مختلف متفاوت است؛ به‌عنوان مثال در زمینه کسب‌ و کارهایی که به تغذیه مردم مرتبط هستند، قوانین و مقررات نظارت و دریافت مجوز به‌ مراتب سازوکار سخت و پیچیده‌تری دارد که به منظور آسان‌تر کردن این روند باید قانون‌گذاران به ‌دنبال راهکارهایی برای رفع این مشکلات باشند.
در این راستا و در ادامه بررسی مشکلات کسب‌ و کارهای خانگی به سراغ ساناز رودینی یکی از پشتیبانان مشاغل خانگی در نیشابور رفتیم. او درباره چگونگی روند آغاز به ‌کار خود می‌گوید: علاقه زیادی به کیک‌پزی داشتم و ابتدای کار نیز با تهیه و پخت انواع کیک‌های خامه‌ای و شکلاتی شروع کردم؛ اما به‌ دلیل مشکلاتی که در زندگی‌ام پیش آمد و سرپرست دخترم شدم، انگیزه‌ام برای ادامه کار بیشتر شد؛ چرا که وجود دخترم و تلاش برای ساختن آینده‌ای بهتر برای او، من را به جلو سوق داد.
این پشتیبان مشاغل خانگی می‌افزاید: در سال ۹۹ مبلغ ۹۰ میلیون تومان وام از اداره بهزیستی دریافت و پس از آن کارم را آغاز کردم. ابتدا یک شیرینی‌سرا راه‌ انداختم؛ اما پس از مدتی آن را تعطیل و یک مجموعه کوچک در منزل راه‌اندازی کردم و کد مشاغل خانگی گرفتم. تجهیزات کار را ارتقا دادم و اکنون سه نیروی کار و دو ناظر کیفی دارم که در کنار من مشغول فعالیت هستند. در حال حاضر کیک و کلوچه‌های رژیمی تولید می‌کنیم.
رودینی با بیان اینکه به جز وام دریافتی در سال ۹۹، وام دیگری نگرفته‌ام، ادامه می‌دهد: چند بار هم به اداره کار و معاونت غذا و دارو در نیشابور مراجعه کردم؛ اما آن‌ها گفتند بودجه‌ای برای اعطای تسهیلات ندارند.
او با اشاره به اینکه مشکل اصلی من در کسب ‌و کار گرانی مواد اولیه و وجود محصولات بی‌کیفیت در بازار است، بیان می‌کند: هفته گذشته به قصد خرید خرما برای تهیه کلمپه به بازار مراجعه کردم و متوجه شدم قیمت خرما نسبت به دفعه پیش دو برابر شده است. با این حال وقتی قیمت کلمپه را از ۴۵ هزار به ۵۰هزار تومان افزایش می‌دهم، مشتریان تمایلی به خرید ندارند. این وضعیت سبب شد در یک هفته حدود ۶ نفر از مشتری‌هایم را از دست بدهم. نمی‌دانم چه کنم. اگر ارزان بفروشیم، ضرر می‌کنیم و اگر قیمت را افزایش دهیم، مشتریان را از دست می‌دهیم.
این پشتیبان مشاغل خانگی با بیان اینکه یکی ‌دیگر از مشکلات ما وجود محصولات بی‌کیفیت و ارزان‌قیمت در بازار است، خاطرنشان می‌کند: پوره خرما کیلویی ۲۵ هزار تومان است و همکاران من از آن در محصولاتشان استفاده می‌کنند در حالی که این پوره‌ها ناخالصی دارند و پر از باکتری هستند. کلمپه تولیدی کارگاه من در آزمایشگاه مورد آزمایش قرار گرفته و حتی یک باکتری هم در آن دیده نشده؛ چون همه مواد اولیه استفاده شده در کارگاهم بهداشتی است.
رودینی با بیان اینکه مردم به‌ دلیل قیمت پایین‌ محصولات بی‌کیفیت، آن‌ها را ترجیح می‌دهند، متذکر می‌شود: در حالی که من از سبوس درجه یک و آرد باکیفیت استفاده می‌کنم؛ اما مشتریان بیشتر به بیسکویت‌های فله و ارزان توجه می‌کنند.
او می‌افزاید: با توجه به این گرانی‌ها، واقعاً تحت فشار هستیم و سود زیادی نصیبمان نمی‌شود. مشتریان به من می‌گویند محصولاتت خیلی خوب است؛ اما مردم به ‌دنبال کالای ارزان هستند. با این شرایط، به فکر تعطیل کردن کارگاهم هستم؛ چون نمی‌توانم کیفیت کارم را پایین بیاورم.
این پشتیبان مشاغل خانگی می‌گوید: خدا را شکر مشکلی از نظر فروش ندارم؛ زیرا کسانی که به‌ دنبال محصولات سالم هستند، به من سفارش می‌دهند. با این حال هنوز نتوانسته‌ام پس‌اندازی داشته باشم و همه به من می‌گویند کار اشتباهی می‌کنی؛ اما من می‌خواهم به نفع مردم کار کنم.
رودینی با بیان اینکه در زمینه دریافت پروانه غذا و دارو مشکلی نداشتم و مدیریت پیشین معاونت غذا و دارو در نیشابور خیلی از ما بانوان کارآفرین حمایت می‌کرد، خاطرنشان می‌کند: متأسفانه مدیریت فعلی ما را اذیت کرده و از عملکردشان گلایه‌مند هستیم.   دو ناظر کیفی که از ابتدا با آن‌ها همکاری داشتم، تغییر کرده‌اند و اصلاً با ناظران جدید هماهنگ نیستم. به‌همین خاطر به‌ دنبال این هستم که از بیرون با یک ناظر کیفی قرارداد ببندم و به معاونت غذا و دارو معرفی کنم.

او متذکر می‌شود: سال گذشته معاونت غذا و داروی نیشابور به من مجوز تولید کیک، کلوچه و کلمپه را داد؛ اما امسال می‌گویند فقط می‌توانی بیسکویت تولید کنی در حالی که یک سال است کلمپه را ارزان می‌فروشم تا مشتری جذب کنم. حالا که مشتریان من کلمپه می‌خواهند، می‌گویند نمی‌توانی تولید کنی! اگر این مشکلات رفع نشود، تصمیم گرفته‌ام به مشهد بیایم و از طریق معاونت غذا و داروی مشهد اقدام کنم.